Interview in De Lijsterbes Magazine March 2019

- Michaël Bellon -

Globetrotter en pianist Philippe Raskin speelt jaarlijks concert met muzikale vrienden.

‘Evenveel stress in New York als in Kraainem’

Philippe Raskin, de sympathieke Kraainemse trots, is in maart op post voor zijn vaste afspraak met de muzieklie ebbers uit zijn gemeente. Philippe Raskin & Friends wordt een uitgebalanceerd concert met zowel jong als beroemd talent, met zowel Beethoven als Schubert.

Op het moment dat we hem spreken is Philippe Raskin een privékamermuziekconcert in Antwerpen aan het voorbereiden, en een zwaar Rachmaninov-concert met orkest dat in Hannover plaats zal vinden. Begin maart vertrekt hij naar Amerika voor concerten en een zitje in de jury van de internationale Chopincompetitie in Hartford bij New York. Later op het jaar volgt zijn jaarlijkse trip naar China en Japan. Maar de thuisbasis van de meesterpianist blijft Kraainem, waar hij straks weer met een aantal muzikale vrienden voor zijn thuispubliek speelt. Een goede gelegenheid om nog eens bij te praten over het recente verleden en zijn plannen voor de toekomst.

Je blijft veel reizen voor je concerten en jury-opdrachten, maar sinds 2017 zit je maandelijks ook een paar dagen in Italië.

Philippe Raskin: ‘Ongeveer een keer in de maand trek ik voor een kleine week naar Brescia om intensief les te geven aan acht studenten. Voordien gaf ik al twee jaar heel graag les aan de Franstalige afdeling van het Conservatorium in Brussel, maar toen ik het aanbod kreeg om naar Italië te gaan, kon ik dat moeilijk weigeren. Mij zal je nooit iets kwaads horen zeggen over Brussel of Kraainem, maar Italië is al van kinds af een van mijn lievelingslanden. Het land heeft ook een grote muziektraditie. Ik heb onlangs gelezen dat 25 procent van alle kunst- werken in de wereld in Italië te zien zijn, en dan heb je er ook nog eens het lekkere eten, het weer en de mensen ...’

Hoe bevalt jou de combinatie van zelf spelen en lesgeven?
Raskin: ‘Wat betreft de concerten volgt er voor mij persoonlijk in november 2019 een nieuw hoogtepunt als ik in de Carnegie Hall in New York zal mogen spelen met de Amerikaanse violist Artur Kaganovskiy. Maar ik geef daarnaast ook meer en meer les. Ook in België heb ik nog studenten, en tijdens de zomer staan er een paar internationale masterclasses op het programma.

Ik heb bijvoorbeeld een ongelooflijk goede leerling die elf jaar oud is, de Bulgaar Ivaylo Vassilev, die pas nog de grootste competitie voor jongeren in Rusland heeft gewonnen, The Nutcracker. Toen was ik heel trots.’

Ondertussen moet je zelf ook nog stukken inoefenen.
Raskin: ‘Ik moet toegeven: het is allemaal wel druk. Daarom is de afwisseling belangrijk. Ik probeer elke dag minstens drie à vier uur piano te spelen, vooral in de voormiddag, in de namiddag geef ik les. Daarnaast zijn er de concerten en de administratie en de organisatie van mijn twee competities en festivals. Zoals het Paris International Music Festival dat ik sinds vorig jaar organiseer. Daar komen ook relaties met pers, politici en sponsors bij kijken.’

Heb je ook nog wat tijd voor ontspanning?
Raskin: ‘Ik probeer twee tot drie keer per week te gaan lopen om fit te blijven, al moet ik er dit jaar nog aan beginnen om wat gewicht kwijt te geraken. En ik kijk ’s avonds ook weleens naar een serie. Game of Thrones, Arrow of Lucifer ... Als je hard werkt, is het ook belangrijk om op tijd te relaxen.’

Ondanks alles blijft Kraainem je thuis.

Raskin: ‘Ik blijf een Kraainemnaar en dat zeg ik niet zomaar. Mijn ouders en mijn zus wonen hier ook. Als ik in België ben, ga ik altijd naar mijn zus en haar kinderen, en probeer ik ook regelmatig een kop ko e te gaan drinken bij mijn ouders.

Ik geef pianolessen in Kraainem, en als ik in GC de Lijsterbes speel, voel ik me echt thuis. Elk jaar doe ik mijn uiterste best om er voor die volle zaal een mooi concert van te maken met altijd weer andere topmuzikanten.’

Wat mogen we verwachten op Philippe Raskin & Friends?
Raskin: ‘Het is de traditie om met een jong talent te beginnen, om zo de jeugd de gelegenheid te geven om in een mooie zaal te spelen. Dit keer is dat Cristiana Dragos-Roman uit Roemenië, ook een student van mij. Zij is ongeloo ijk talentvol, ze heeft op zeventienjarige leeftijd al meer dan 80 competities gewonnen. Na haar selectie van stukken speel ik samen met de fantastische cellist Gundula Leitner, die onder meer met de Wiener Philharmoniker speelt, de eerste cellosonate van Beethoven. In het tweede deel brengen we dan met vijf muzikanten Die Forelle van Franz Schubert, een stuk dat ik al zo lang eens wilde spelen. Een fantastisch maar ook een lang en moeilijk stuk met veel noten voor de piano.’

Voel je na al die jaren nog stress als je moet spelen?
Raskin: ‘Een beetje maar, ik heb zeker niet meer stress als ik in New York speel dan als ik in Kraainem moet optreden. Al is het goed om een beetje stress te hebben. Toen de inmiddels 88-jarige pianist Alfred Brendel aan een journalist antwoordde dat hij altijd een klein beetje stress had, zei die journalist dat hij zelf ook piano speelde, maar nooit stress had. ‘Als je talent blijkt te hebben, zal je nog wel zien’, riposteerde Brendel toen.’